MURY AUTYZMU

H. MYŚLENIE EMOCJONALNE I LOGICZNE
2. PODKREŚLAJ EMOCJE
Zwracaj uwagę na emocjonalne aspekty życia
Dlaczego?
Dla dzieci i nastolatków, którzy mają różnice rozwojowe utrudniające dostrzeganie, rozumienie lub radzenie sobie z emocjami, możemy uwypuklić emocjonalne aspekty codziennego życia i zabawy. W opowieściach, filmach i książkach możesz pomóc zwracać uwagę na bogaty świat emocji oraz zacząć łączyć uczucia z ich przyczynami. To sposób na wykorzystanie „programu nauczania życia”, by wspierać rozwój umiejętności w obszarze, który może być szczególnie trudny.
Jak do tego doprowadzić?
• Zwracaj uwagę na emocjonalne aspekty scenariuszy zabawy, filmów, rozmów
i tematów zabaw.
• Wskazuj, nazywaj lub wyjaśniaj w emocjonalny sposób rzeczywistość
• Zagraj w grę „Jak się czuję?”. Rób miny i gesty niewerbalne, by wyrazić uczucie,
a potem na zmianę zgadujcie, co czują inni uczestnicy.
• Rozmawiajmy z dziećmi o emocjach przeżywanych każdego dnia, nazywajmy co nas ucieszyło, zaskoczyło, zasmuciło czy rozzłościło, opowiadajmy z czego jesteśmy dumni.
Przykłady:
Z młodszymi dziećmi: Będąc w parku lub innym miejscu, gdzie wchodzi się w interakcje
z innymi, opowiadaj, jak twoim zdaniem czują się ludzie wokół. Na przykład możesz powiedzieć: „Ojej, ten chłopiec wygląda na bardzo smutnego. Myślę, że to z tego powodu, że zdarł sobie kolano”.
Ze starszymi dziećmi: Podczas oglądania filmu lub czytania książki możesz zapytać: „Hej, brat dostał nowy rower, a jego siostra bliźniaczka nie – ciekawe, czy ona czuje zazdrość?”
Z nastolatkami: Podczas rozmów o ich przyjaciołach możesz wyjaśniać i przypominać
o emocjonalnych realiach, na przykład mówiąc: „Powiedziałeś, że było ci przykro, że on spędzi całe lato u dziadków. A jak myślisz, co on może czuć z powodu wyjazdu? Może ma mieszane uczucia? Pamiętasz, jak ty się czułeś, gdy myśleliśmy, że się przeprowadzimy – bliżej twoich kuzynów, ale z dala stąd? I jak się czułeś, kiedy jednak zostaliśmy tutaj?”
Pamiętaj, że żadna terapia nigdy nie przyniesie pożądanych przez Ciebie efektów, jeśli nie podejmiesz wysiłku zrozumienia Swojego dziecka…
Zachęcam do dyskusji i odwagi w zadawaniu pytań.
Fizjoterapeuta – Daniel Strzałkowski
Opracowane na podstawie:
1. „ Floortime Strategies to Promote Development in Children and Teens” A.Davis, L. Isaacson, M. Harwell
2. Notatki, materiały, doświadczenia własne.

Podziel się ze znajomymi

Zobacz więcej na Facebooku: